De reguliere medische wereld en de psychiatrie zien psychische disbalansen vooral als ziektes. Een ziekte verandert een mens in een patiënt die meestal medicatie nodig heeft, vaak blijvend. In mijn ogen zijn psychische stoornissen en labels geen ziektes, maar boodschappen. Ze vertellen ons waar aan gewerkt moet worden, in wat wij uit balans zijn met onszelf en welke emoties er om verwerking vragen.
Psychische klachten zijn boodschappen met een schat aan waarde. Als wij er naar leren luisteren, vinden wij ook de weg om weer in balans te komen. Ze geven ons waardevolle inzichten om ons in bloei te zetten en vanuit onze oorspronkelijke autonomie en kracht te laten handelen.
De boodschap achter een klacht
Zelf had ik jarenlang te kampen met depressieve gevoelens en gevoelens van moedeloosheid en eenzaamheid. Tot aan mijn 45ste wilde ik bijna dagelijks dood, ik was het leven dat ik leefde spuugzat. Dankzij een burnout werd ik stilgelegd en kon ik niet anders dan aan mijzelf gaan werken. Daardoor ontdekte ik waardoor ik mij zo depressief, eenzaam en moedeloos voelde. Vanaf het moment dat ik stilstond bij mijn leven werd ik mij bewust van een aantal zaken: ik deed niet het werk dat ik wilde, ik ervoer een chronisch tekort aan liefde, kon niet genieten, stond op een negatieve manier in het leven, voelde mij ongelukkig en eenzaam, was niet blij met het leven dat ik leefde en zat vol met onverwerkte emoties uit het verleden. Nu achteraf gezien totaal logisch dus dat mijn psyche mij een moedeloos en depressief gevoel liet voelen en dat mijn gedrag op veel fronten uit balans was. Naarmate ik mijn emoties echt ging verwerken (iets anders dan ze een plekje geven), nam mijn gevoel van opluchting toe. Ook werd ik steeds meer mijzelf: de persoon die er altijd al in had gezeten, maar er door opgekropte emoties en angsten niet uit kwam. Door het werk te gaan doen waar ik blij van werd en wat mij energie gaf, namen mijn depressieve gevoelens en ook mijn burnout af. Door te ontdekken wat ik uit mijn verslavingen wilde halen, werd ik mij bewust wat ik uit mijzelf moest leren halen.
Mijn depressie ‘vertelde’ mij dus dat ik niet de dingen deed waar ik blij van werd, niet mijzelf was en dat mijn emoties mij een zwaar gevoel gaven en om verwerking vroegen.
Zo kijk ik tegen alle psychische klachten aan. Of het nu psychoses zijn, een Borderline gedrag, autisme of ADHD, ze vertellen ons welke facetten van ons leven om aandacht vragen en waar aan gewerkt moet worden. Als wij luisteren naar de boodschappen en ermee aan de slag gaan, dan komen wij weer dichterbij onze oorspronkelijke kern en wie wij in wezen zijn. Dan komen onze passie en kwaliteiten weer aan de oppervlakte, waardoor de psyche beetje bij beetje weer in balans komt.